SEMIPELAGIANI

SEMIPELAGIANI

Haeretici in Gallia exorti, saeculô 5. qui reiectis Pelagianorum dogmatis ca tamen docuerunt, e quibus in illa per consequentias relabebantur. His Cassianus, natione Scytha, Massiliensis Presbyter, vir alias doctissimus, varii Massiliae eruditi, nec pauci Episcopi, non bene intellectô S. Augustinô, praeiverunt. Nimium arbitrio libero tribuentes, quae Vir hic Dei, de Gratia, et certorum hominum electione docuit, damnaverunt: Qua de re a Prospero monitus, scripsit contra illlos, de Praedestinatione, et Perseverantia. Prosper Ep. ad Aug. ad Ruf. de ingr. etc. Baronius, in Annal. Cassianus, Collat. 2. Cassianum paulo post secutus est Faustus Rhegiensis; quibus adeo Semi-Pelagianorum seu Massiliensium ortum debet haeresis. Praecipua controversia fuit de Praedestinatione et Gratia divina, quam illi a voluntate humana praecedanea vel efficacem vel inefficacem, vel deficientem vel perseverantem suspendebant: denique Deum et Hominem, Gratiam et Liberum arbitrium, concurrentes ac coordinatas constituebant aeternae salutis causas. A quo quidem tempore doctrina haec pestilens altissimas in Ecclesia Christi egit radices, ut hactenus numquam potuerit exstirpari penitus: hodieque gravissimae orthodoxis contra illius sectatores controversiae et certamina intercedunt. Est enim naturalis error; et Gratia, quia particularis est, tantum aliquos imbuit fide mysteriorum Euangelii: unde licet peccatum originis agnoscerent, et Gratiae necesitatem, Universalismi erant defensores acerrimi, Arminianorum aliorumque similium Patriarchae, M. Leydecker Notis ad Hornii Histor. Eccl.